امروز میخواهیم شما را با یکی از قدیمیترین و باشکوهترین پرستشگاههای هند، که معبد ویروپاکشا نام دارد، آشنا کنیم. اگر میخواهید در مورد این معبد تاریخی بیشتر بدانید، با ما در سفرزون همراه باشید.
کشور هند که پس از چین، پرجمعیتترین کشور دنیاست، سرشار از تنوع و گوناگونی است. به هر گوشه از این سرزمین پهناور که بنگرید زبان و لهجه، آیین و مذهب، سنتها و آداب و رسوم متفاوتی را خواهید یافت و قطعاً این میزان از تنوع را در هیچ کشور دیگری پیدا نمیکنید. هندوستان که به کشور ادیان شهرت دارد، خاستگاه تعدادی از معروفترین مذاهب جهان همچون بودا، هندو، سیک و جین است. گوناگونی مذاهب و پایبندی شدید مردم به عقاید مذهبی، باعث شده که نقطه به نقطهی این کشور، پر از معابد بزرگ و کوچکِ قدیمی و جدید باشد. معابدی که قرنهاست با روح جامعهی هند پیوند یافتهاند. عبادتگاههایی زیبا، که علاوه بر اهمیتشان به عنوان مکانی برای دعا و نیایش، معماریهای خیرهکننده و مجسمههای شگفتانگیزشان، بخشی از تاریخ این کشور را به نمایش میگذارند.
معبد زیبا و تاریخی ویروپاکشا در یکی از دهکدههای باستانی هند به نام هامپی قرار دارد. این دهکده در کرانهی رودخانهی تونگابادرا (Tungabhadra) و در یکی از ایالتهای جنوبی هند به نام کارناتاکا (Karnataka) واقع شده است.
ساخت معبد به قرن هفتم میلادی برمیگردد و پرستشگاه ویروپاکشا، یکی از اَشکال خدای شیوا در آیین هندو است که ۱۳۰۰ سال پیش، توسط پیروان این آیین در هامپی بنا شد. روستای هامپی در گذشته مرکز یکی از امپراتوریهای قدرتمند جنوب هند به نام ویجایاناگارا بود. این معبد زمانی به صورت پرستشگاهی کوچک در قلب این امپراتوری باستانی قرار داشت.
معبد ویروپاکشا در واقع به مجموعهی تاریخی «پاتاکارال» در کارناتاکا تعلق دارد. این مجموعه، معبدهای قدیمی زیادی را شامل میشود که متعلق به آیینهای هندو و جین هستند. معبد زیبا و قدیمی ویروپاکشا یکی از شاهکارترین بناهای پاتاکارال است که با وجود قرار گرفتن در معرض حملات و تاخت و تازهای فراوان در طی قرنها، همچنان به میزان بسیار زیادی سالم باقی مانده است. این بنا با توجه به قدمت بالا و معماری ویژه و متفاوتش در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت.
معبد دارای گوپورامهای(درهای ورودی) بلندی است که به راهروها و تالارهای متعددی راه مییابند. این نوع معماری در ساخت معابد جنوب هند بسیار رایج بوده است. به هر کجای تالارها و راهروهای معبد که نگاه کنید، تزئینات سنگی و مجسمههای زیبایی را خواهید دید. مجسمههایی که در هر یک از آنها داستانی اساطیری از خدایان و الهههای هندو نهفته است. سنگنوشتههای روی دیوارها نیز از دیگر زیباییهای این معبد تاریخی هستند.
مستندات تاریخی نشان میدهد که معبد ویروپاکشا از قرن ۷ام میلادی در این منطقه وجود داشته است. ویروپاکشا در زمان سلسلههای چالکویان و هویسالا در قرن نهم، زیارتگاهی ساده و کوچک بود. اگرچه در این دوره بخشهای جدیدی به ساختمان آن اضافه شد، اما بنای اصلی در زمان شاه دیوا رایای دوم، از پادشاهان امپراتوری ویجایاناگارا بنا گردید. ساختمانِ چندین طبقهی معبد همراه با تالارها و دالانهای متعدد که تزئینات سنگی چشمنواز، پیچیده و هنرمندانهای دارند، در این زمان ساخته شدند. طی سالیان متمادی حملههای متعددی از جانب پادشاهان شمال به مقر پادشاهی ویجایاناگارا در جنوب صورت گرفت که سبب نابودی بخش زیادی از هامپی و منطقهی تحت حکومت این امپراتوری گردید، اما معبد آسیب جدی ندید.
به سبک معماری خاص و متداول جنوب هند ساخته شده است. سه در ورودی دارد و دروازهی شرقی بزرگترینِ آنها و ورودیِ برجی ۹ طبقه است. ارتفاع این برج به ۵۰ متر میرسد. دروازهی بزرگ شرقی به سمت دو حیاطِ بزرگ بیرونی و درونی باز میشود. هنگامی که وارد حیاط بیرونی میشوید، مجسمههایی از الهههای کوچکتر هندو را مشاهده خواهید کرد. مجسمهها و تزئینات سنگی این بخش متعلق به دورهی چالوکیان است که با مهارت زیادی تراشیده شدهاند. از حیاط خروجی، دو دروازهی کوچکتر را خواهید دید که از طریق آنها میتوانید به حیاطهای درونی وارد شوید. حیاطهای درونی شامل چند سرسرا، تالاری با ۱۰۰ ستون، آشپزخانه، سالنی مخصوص انجام مراسم ازدواج و چند زیارتگاه کوچک هستند. مجسمهی ویروپاکشا در بخش درونی این تالار قرار دارد.
از شگفتیهای ساختمان معبد ویروپاکشا، نحوهی استفاده از عناصر ریاضی در آن است. اگر از نزدیک به ساختمان نگاه کنید، تشابه دقیق، بی نقص و تحسین برانگیزی را بین طبقات آن خواهید یافت. طبقهی زیرین، بزرگترین طبقهی برج است و طبقات بعدی کاملاً شبیه به طبقات قبلی و در ابعاد کوچکتر ساخته شدهاند. این طبقاتِ مشابه تا رسیدن به بالاترین نقطهی برج همینطور کوچک و کوچکتر میشوند. نمای دو طبقهی پایین برج از سنگ ساخته شده است و طبقات بعدی از جنس خشت و ملات هستند.
در محوطهی بیرونی معبد، خرابههایی به چشم میخورد که بر اساس تحقیقات باستانشناسی، بقایای یک بازار تاریخی در هامپی است.
در ماههای مارس تا آوریل، جشن نامزدی ویروپاکشا با دوی پامپا برگزار میشود. در این جشن، مجسمهی ویروپاکشا را بر روی ارابهای چوبی که با گلهای رنگارنگ و چراغ تزئین شده است، قرار میدهند و در خیابانی در هامپی که مخصوص عبور و مرور ارابههاست، میگردانند و سرودها و آوازهای دستهجمعی میخوانند. در ماه دسامبر، بار دیگر مراسمی باشکوه به مناسبت ازدواج ویروپاکشا و پامپا برگزار میگردد. این جشن فالاپوجا نام دارد و جمعیت زیادی از پیروان آیین هندو در آن شرکت میکنند.
جشن دیگری به نام شیواراتری نیز در معبد ویروپاکشا برپا میگردد. این جشن در واقع یک نیایش شبانهی طولانی است که در ماههای فوریه یا مارس انجام میشود.
راههای مختلفی وجود دارد که از طریق آن میتوانید خود را به معبد ویروپاکشا برسانید.
فرودگاه بینالمللی بلاری(Bellary: شهری در ایالت کارناتاکای هند) نزدیکترین فرودگاه به هامپی است و در فاصلهی ۳۵۰ کیلومتری از آن قرار دارد. گردشگران پس از رسیدن به بلاری، میتوانند با استفاده از تاکسیهای فرودگاه به هامپی بروند.
کافیست با قطار به شهر بنگلور (Bangalore) که در ۲۸۸ کیلومتری از روستای هامپی واقع شده است بروید. سپس از خط راه آهن بنگلور-هوسپت (Hospet) استفاده کنید. ایستگاه شهر هوسپت، نزدیکترین ایستگاه قطار به هامپی بوده و در فاصلهی ۱۳ کیلومتری از آن قرار دارد که میتوانید برای عبور از این مسیر کوتاه و رسیدن به معبد، سوار تاکسی شوید.
همچنین این امکان وجود دارد که ابتدا به شهرهای بزرگی همچون بلاری، بنگلور و هوسپت بروید. سپس سوار اتوبوسهایی که از این شهرها به هامپی میروند شوید تا به معبد برسید.
معبد ویروپاکشا از ساعت ۹ صبح تا ۱ بعدازظهر و سپس از ۵ بعدازظهر تا ۹ شب باز است. گردشگران میتوانند در تمام روزهای هفته از این معبد باستانی دیدن کنند. بهترین زمان برای بازدید، هنگام برگزاری جشنها و فستیوالهاست که میتوانید شاهد مراسم و آداب و رسوم جالبی باشید که تماشای آنها شما را به هیجان میآورد. تجربهای جذاب که جزء خاطرات به یاد ماندنی سفرتان خواهد شد.
دشت دریاسر ؛ بهشت زردپوش بهاری
جاهای دیدنی قزوین ، سفری به عمق تاریخ صفوی.
جاهای دیدنی گرجستان ؛ فرصتی برای یک سفر متفاوت
قلعه رودخان ، قامت بلند تاریخ گیلان در دل فومن
غذاهای گرجستان ،ترکیبی از طعمهای تازه و رنگهای هیجان انگیز
آسیاب بادی نشتیفان ؛ شاهکار مهندسی عصر صفوی
غذاهای ارمنستان ، طعمهایی با ریشه در تاریخ و فرهنگ این سرزمین